Nasz organizm do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje określonych składników odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy jesteśmy zdrowi, czy też chorujemy. W drugim przypadku jego przywrócenie do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do obecnych potrzeb pacjenta) jest konieczne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny skupiająca się na takich działaniach to medycyna ortomolekularna. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Medycyna ortomolekularna – historia
Podstaw medycyny ortomolekularnej należy szukać w pracach dwukrotnego laureata Nagrody Nobla, doktora Linusa Paulinga. Na podstawie swoich badań, naukowiec doszedł do wniosku, że w organizmie chorych zmienia się poziom kluczowych dla jego funkcjonowania składników. Według Paulinga, by powrócić do pełni zdrowia pacjent musi uzupełnić te niedobory. Medycyna ortomolekularna skupia się na badaniu interakcji między cząsteczkami poszczególnych substancji odżywczych, ich znaczenia dla człowieka, a także procesach ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – wymieniamy najważniejsze substancje
Które jednak składniki są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej podstawowe? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla właściwego funkcjonowania naszego organizmu. Są to przede wszystkim pierwiastki, śladowe minerały, witaminy zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, aminokwasy, złożone węglowodany, pro i prebiotyki oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych substancji pokarmowych najważniejsze są te, których organizm człowieka nie syntetyzuje sam.
